Buiten is het koud, het regent veel (eigenlijk lijkt het wel herfst) en de zon laat zich niet vaak zien. Wat een grauwheid, hoor ik mensen zeggen, wat een naar weer. Naar weer? Denk ik dan? Weer is gewoon weer, het hoort bij het seizoen. Je stemming erdoor laten bedrukken heeft geen zin, je kunt maar beter meestromen.

De seizoenen volgen elkaar op, of beter gezegd maken de cirkel rond. Van de groei in de lente, het rijpen van de zomer en het loslaten en oogsten van de herfst, zijn we nu aangekomen in de stilte van de winter. Het is de tijd van het terugtrekken, het terugkijken, het inkeren in jezelf. De natuurvolkeren zaten binnen in hun hutten, herstelden kleding en maakten hun houtsnijwerk, potten en pannen. Ondertussen vertelden ze elkaar verhalen of deden spelletjes. Ze keken terug op het afgelopen jaar. Ze gingen mee met de seizoenen. Buiten raasde de wind, vlogen de sneeuwvlokken in het rond, maar zij zaten warm bij het vuur. Het zal heus niet gemakkelijk zijn geweest, de angst dat er te weinig voedsel was, dat kinderen niet konden overleven, of dat de lente niet zou komen, maar ze geloofden in hun Moeder Aarde.

In onze tijden kruipen we achter de televisie, we chatten en internetten wat af, maar hebben we werkelijk contact met elkaar of met de wereld? Ik geloof het niet. Zelf voel ik de leegte die er in deze contacten zit, het gaat de diepte niet in, het gaat werkelijk nergens over. De twitters, chats of nieuwsberichten raken enkel de oppervlakte. Ik hou ervan om de diepte in te gaan en te voelen wat iemand anders beleeft en wat er bij mij zelf speelt. Daarom zou je juist in deze wintertijden de televisie eens een avond uit moeten laten, je laptop niet alleen op de slaapstand, maar echt uit moeten doen, en je mobiel in de kast leggen. En dan...

Als je alleen bent, kun je lekker aan het schrijven gaan. Kijk terug op het jaar en beschrijf wat je hebt meegemaakt en wat je van elke gebeurtenis hebt geleerd. Vergeet niet je gevoel te benoemen, je emoties te verwerken. Door alles op te schrijven laat je alles nog eens de revue passeren en kun je het op een rijtje zetten. Je kunt dit ook samen met anderen doen, en iedereen de ruimte geven om te vertellen. Een goed gesprek, zonder televisie, een glas wijn of ander drinken erbij. Het kan ook gewoon gezellig zijn!

Op 21 december is het de kortste dag van het jaar. Het was de dag dat de mensen in lang vervlogen tijden buiten grote vuren stookten om het licht te helpen terug te komen. Dat kun je zelf ook doen, door in een vuurkorf hout aan te steken en je eigen feest te houden. De kerstboom is de Christelijke versie van het Joelfeest, het licht werd naar binnen gebracht. Misschien kun je bij het versieren van de boom stilstaan bij welke duistere zaken je in je leven wilt verlichten. De kerstballen komen oorspronkelijk van de symboliek van de appel, van heling en troost. Als je ze dit jaar ophangt in de boom, kun je misschien je wens tot genezing aan de kerstbal koppelen.

Uitgebreidere rituelen worden nog op deze site gezet, voor meer inspiratie, blijf de website bezoeken. Ik wens iedereen heerlijke, gezellige, voldoening gevende feestdagen, en een fijne jaarwisseling.

Mirjam

15 december 2011